Ακούστε τα τραγούδια ή κατεβάστε μεμονωμένα όποιο τραγούδι θέλετε, πατώντας το εικονίδιο 
στον player κατά τη διάρκεια που παίζει
στον player κατά τη διάρκεια που παίζειΚιθάρες, φωνή: Τάσος Γιαννίκος
Ηλεκτρικό μπασο, φωνή: Κυριάκος Ελαιοπουλος
Cajon, κρουστά, φωνή: Σοφία Σταυρουλάκη
Ενορχήστρωση: Big Band Theory
Επιμέλεια παραγωγής: Τάσος Γιαννίκος
Ηχογράφηση, μίξη, mastering: Γιάννης Μπαϊρακτάρης- Onstage studio
Φωτογραφία: Tasos St
Artwork ένθετου: Σοφία Σταυρουλάκη
Μουσική/ Στίχοι: Τρύπες
Όταν θα ‘ρθείς
να με ξεθάψεις απ’ τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου
όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις
τις ρόδες μου σε ράγες
κι εγώ αρχίσω
να κυλάω ξανά
Τότε οι λύπες θα με ψάχνουν
κι άνεργες θα θρηνούν
Θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
και θα ρωτούν
Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν
Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης/Σκούρτης Γιώργος
Η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα
Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αυτί
δυο λόγια νέτα σκέτα
Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα
Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη μιλιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ’ όνομά μου
Μουσική/ Στίχοι: Ελένη Καραΐνδρου
Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά στη λησμονιά
χάνεται στ’ αγιάζι μέσα στο βοριά στα ξένα μακριά
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας
Σ’ άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή
Μουσική/ Στίχοι: Ludes
She told me not to step on the cracks
I told her not to fuss and relax
Pretty little face stopped me in my tracks
But now she sleeps with one eye open
That’s the price she’ll pay
I took a knife and cut out her eye
I took it home and watched it wither and die
Well, she’s lucky that I didn’t slip her a smile
That’s why she sleeps with one eye open
That’s the price she’ll pay
I said, hey, girl with one eye
Get your filthy fingers out of my pie
I said, hey, girl with one eye
I’ll cut your little heart out ’cause you made me cry
I slipped my hand under her skirt
I said don’t worry, it’s not gonna hurt
Oh, my reputation’s kinda clouded with dirt
That’s why you sleep with one eye open
But that’s the price you pay
Μουσική/ Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης/ Λίνα Νικολακοπούλου
Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ’ εκατό.
έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό του νου τη βέργα.
Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί γι’ ανθρώπων έργα.
Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.
Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ’ ασανσέρ σ’ ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι’ ανατολή κι άλλος για δύση.
Λες και μέσα μας τ’ αντίθετα τραβά
ννα ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.
Μουσική/ Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις/ Νίκος Γκάτσος
Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας πατρινιάς
κι ενός μεσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή
επέρασ’ απ’ το σπίτι
Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα
μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα
Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα
Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά
και βγήκε από τη σάλα
Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει
Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη
Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ’ αγκάθι
Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά
Μουσική/ Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Δε ρώτησες τόσον καιρό για μένα
πώς πέρασα, τρελή, στην ξενιτιά
σ’ αγάπησα, δυστύχησα για σένα
και σέρνομαι, κακούργα, μακριά
Τα βάσανά μου μ’ έριξαν στα ξένα
και μ’ έχουν της ζωής κατάδικο
αχάριστη, δεν πόνεσες για μένα
κι αυτό το βρίσκω να `ναι άδικο
Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη
θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς
μα μια κατάρα πάντα θα σε δέρνει
του προδομένου ο πόνος της καρδιάς