ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ: “Η τέχνη σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και αυτό είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη…”
“…Σε μια εποχή πολέμων, φτώχειας, αδικίας, κοινωνικών αποκλεισμών και ρατσισμού, πρέπει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να αγαπήσουμε τους άλλους αφού πρώτα μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Και η Τέχνη είναι αρωγός σε αυτό τον δρόμο”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Οι Beatles και ο Χατζιδάκις!! Δε θυμάμαι ποια ήταν πρώτη και ποια δεύτερη. Θυμάμαι τα 45αρια δισκάκια των γονιών μου με τραγούδια των beatles, την βιογραφία του Λέννον που είχε ο μεγαλύτερος αδερφός μου που την είχα ξεκοκαλίσει αλλά και τα πρώτα τραγούδια του Χατζιδάκι που έμαθα στη κιθάρα, Και ακόμα πιο καθαρά θυμάμαι τη μαγεία που ένιωθα όταν άκουγα αυτούς τους καλλιτέχνες. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που σε ηλικία 10-11 χρονών αγοράζω το πρώτο δίσκο των beatles (θυμάμαι ακόμα εκείνη τη πρώτη φορά) αλλά και το ότι το σπίτι μου κοσμούν 2 πολύ μεγάλα κάδρα με τη μαγική τετράδα αλλά και με το μεγάλο Δάσκαλο Χατζιδάκι.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;Υπάρχουν πολλοί μουσικοί που αγαπώ. Παρόλο που βρισκόμαστε σε μια εποχή που η τέχνη έχει κακοποιηθεί, θεωρώ ότι έχουμε ένα μεγάλο πλούτο δημιουργών και εκτελεστών. Καλλιτέχνες όπως ο Αλκίνοος, ο Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Αγγελάκας, ο Φοίβος δεληβοριάς και πολλοί άλλοι γνωστοί αλλά και όχι τόσο γνωστοί δημιουργοί, εμένα με συγκινούν , με αγγίζουν και θα ήταν μεγάλη μου χαρά κάποια στιγμή να βρεθώ στην ίδια σκηνή μαζί τους.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Η πορεία μου στη μουσική δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, υπήρξαν πολλές δυσκολίες, πολύς αγώνας για να καταφέρω να κάνω τις δισκογραφικές μου δουλειές αλλά και να μπορώ να σχηματίζω, να οργανώνω και να υποστηρίζω σχήματα για να παίζω σε συναυλίες. Αλλά παρόλα αυτά ήταν μια ενδιαφέρουσα πορεία, με πολύ χαρά κέφι, ενέργεια και πολύ δημιουργικό οίστρο. Υπήρξαν άνθρωποι που χάρηκα τη συνεργασία μαζί τους και με βοήθησαν πολύ. Από το μαέστρο μου στις πρώτες δύο δισκογραφικές δουλειές, έναν ξεχωριστώ μουσικό που έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα στην Ελληνική δισκογραφία Νίκο Κούρο, τη Λένα Αλκαίου που είχα τη τιμή να πει ένα τραγούδι μου, τους Ματ σε 2 υφέσεις που συμμετείχαν στο δεύτερο cd, το Χριστόφορο Κροκίδη, ένα σπουδαίο κιθαρίστα αλλά και τον Αντώνη Μιτζέλο που προσέθεσε ένα πολύ όμορφο κιθαριστικό σόλο, ο Δημήτρης Μαργιολάς, ένας ιστορικός και σπουδαίος μουσικός και πολλοί άλλοι. Σαφέστατα όμως δε μπορώ παρά να εκτιμήσω την πολύτιμη υποστήριξη της Χαρούλας Αλεξίου, της Δήμητρας Γαλάνη και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, που πριν ακόμα αποφασίσω να κάνω τη πρώτη μου δουλειά, άκουσαν τα τραγούδια μου, με πήραν τηλέφωνο και με τα πολύ όμορφα λόγια που μου είπαν μου έδωσαν κουράγιο να ριχτώ σε αυτή τη μάχη.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Είμαστε σε μια εποχή που νιώθω ότι έχουμε χάσει το νόημα. Και αυτά το show υπάρχουν για να εκμεταλλευτούν την επιθυμία κάποιον ανθρώπων να πουλήσουν την ιστορία τους, για να πουλήσουν διαφημίσεις. Δε θα συζητήσω καν για πολλές περιπτώσεις που κάποιοι άνθρωποι μειωμένης αντίληψης γίνονται βορά στο Κολοσσαίο της τηλεόρασης, με αδίστακτους μουσικούς-κριτές να τους κοροϊδεύουν για να εκμαιεύσουν το γέλιο των τηλεθεατών. Υπάρχουν πολλά παιδιά εκεί έξω με ταλέντο και όρεξη αλλά δε γίνεται να τους αντέξει όλους η σκηνή. Γι’ αυτό πέρα από το ταλέντο, θέλει πολύ δουλειά, αυταπάρνηση και πραγματική αγάπη για αυτό που κάνεις. Πολλά παιδιά που πηγαίνουν σε τέτοια show έχουν πραγματικό ταλέντο αλλά το εμπόριο, τα κάνει γνωστά, τα στύβει και με τα τα πετάει σα στυμμένη λεμονόκουπα. Γι’ αυτό δεν εκτιμώ αυτές τις εκπομπές, γιατί έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις εισπράξεις από τις διαφημίσεις από το να στηρίξουν το ταλέντο.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Θα ήθελα κάποια στιγμή κάποια από τα τραγούδια μου να τα πουν μεγάλες φωνές που με έχουν μαγέψει. Ανέφερα πριν της πολύ σημαντικές τραγουδίστριες Χαρούλα Αλεξίου Δήμητρα Γαλάνη και Άλκηστης Πρωτοψάλτη και το σημαντικό ρόλο που παίξαν στο ξεκίνημά μου. Το να ακούσω κάποια τραγούδια μου από τέτοιες φωνές που έχω λατρέψει στην εφηβεία μου θα ήταν ονειρικό σενάριο.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Ανάγκη και μάλιστα επιτακτική. Η τέχνη διευρύνει τους ορίζοντες, ανοίγει δρόμους. Εγώ έμαθα ιστορία διαβάζοντας βιβλία ή βλέποντας ταινίες και άγγιξα τα βαθύτερα συναισθήματά μου βλέποντας ζωγραφική ή ακούγοντας μουσική. Νομίζω ότι η τέχνη σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και αυτό είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη. Σε μια εποχή πολέμων, φτώχειας, αδικίας, κοινωνικών αποκλεισμών και ρατσισμού, πρέπει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να αγαπήσουμε τους άλλους αφού πρώτα μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Και η Τέχνη είναι αρωγός σε αυτόν τον δρόμο.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Έχουμε εξαίρετους μουσικούς σε όλα τα είδη. Από τη λαική μας μουσική με κορυφές τον Μανώλη Καραντίνη, τον Δημήτρη Μαργιολά, τους Ραστ και πολλούς άλλους, τη δημοτική μουσική με το Βασίλη Σαλέα, τον Πετρολούκα Χαλκιά, τον Μάνο Αχαλινοτόπουλο, τη τζαζ με Γιώτη Σαμαρά, τον Τάκη Μπαρμπέρη, τον Τάκη Πατερέλη, και σίγουρα ξεχνάω πολλούς σπουδαίους μουσικούς με δεξιοτεχνία αλλά και πολύπλευρες γνώσεις στη μουσική. Νομίζω στην Ελλάδα έχουμε μια σπουδαία κληρονομιά από μουσικούς και είναι κρίμα που η πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα ως προς τον πολιτισμό και έχει υπουργείο πολιτισμού μόνο για να πουλάει εισιτήρια για την ακρόπολη.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Ήδη ετοιμάζεται στο στούντιο η τέταρτη μου δισκογραφική δουλειά που έχω κάνει με το σχήμα μου, τους Big Band Theory δηλαδή τη Σοφία Σταυρουλάκη και τον Κυριάκο Ελαιόπουλο. Είναι μια συλλογή 7 διασκευών από σπουδαία τραγούδια, που παίζω χρόνια στις συναυλίες μου, με μια δική μας αισθητική, με μια άλλη οπτική γωνία. Λογικά θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο μέσα από τη σελίδα μουwww.tasosgiannikos.gr, στην οποία όποιος θέλει μπορεί να μπει και να κατεβάσει δωρεάν τα τραγούδια μου, να δει βίντεο και φωτογραφίες, να ενημερωθεί για λάιβ και γενικά να μάθει περισσότερες πληροφορίες. Αυτά τα τραγούδια θα γίνουν βίντεοκλιπ γιατί είμαστε και στην εποχή του youtube. Και ελπίζουμε πρώτα ο θεός από Οκτώβρη να μην έχουμε άλλα προβλήματα με την πανδημία, για να ξεκινήσουμε και συναυλίες.
Βιογραφικό.
Ο ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1975. Σε μικρή ηλικία ήρθε στην Ελλάδα και έκτοτε ζει στο Περιστέρι.
Έχει σπουδάσει κλασική κιθάρα και ανώτερα θεωρητικά (αρμονία, αντίστιξη και fuga). Το 2007 πήρε το δίπλωμα της σύνθεσης. Παράλληλα ασχολήθηκε με την ηλεκτρική κιθάρα, το μπάσο αλλά και το ούτι.
Από το 1995 εργάζεται σαν καθηγητής μουσικής διδάσκοντας κιθάρα σε ωδεία αλλά και παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα. Την ίδια χρονολογία ξεκίνησε να εργάζεται και σαν μουσικός σε κέντρα διασκέδασης και ρεμπετάδικα.
Το 2002 έφτιαξε το κιθαριστικό ντουέτο «ΖΝΤΟΥΠ» με το Δημήτρη Ουλή, παίζοντας σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα αλλά και σε διάφορες συναυλίες στην Ελλάδα. Από το 2009 οι “ΖΝΤΟΥΠ” γίνονται πολυμελές σχήμα με την προσθήκη drums, κοντραμπάσου και γυναικείας φωνής. To 2012 φτιάχνει τους “THREEPENNY QUINTET” που είναι ένα ηλεκτρικό σχήμα που αποτελείται κατα βάση από πρώην μαθητές του.
Το 2004 και 2005 συμμετείχε σε συναυλίες νέων ελλήνων συνθετών κλασσικής μουσικής που διοργάνωσε το ωδείο Νίκος Σκαλκώτας . Το 2004 με το έργο «τρεις απόψεις για τρίο εγχόρδων» (τριμερές έργο για βιολί- βιόλα- βιολοντσέλο) και το 2005 με το έργο «επιστολή στον George Gershwin» (τριμερές έργο για πιάνο- σαξόφωνο).
Το 2008 ξεκίνησε να εργάζεται στo ΚΕ.Θ.Ε.Α.-ΣΤΡΟΦΗ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) διδάσκοντας μουσική σε εφήβους σε απεξάρτηση.
Το Φεβρουάριο του 2009 κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ” και το Δεκέμβριο του 2010 το “ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΙ” σε στίχους-μουσική αλλά και ερμηνεία δική του.
Το 2013 κυκλοφόρησε και η τρίτη του προσωπική δουλειά με τίτλο “Η ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ” που εκτός από τους στίχους, τη μουσική και την ερμηνεία, υπογράφει και τις ενορχηστρώσεις.